Εφικτή η θεραπεία της κώφωσης μέσα στα δυο πρώτα χρόνια ζωής

Η βαρηκοΐα μπορεί να διαγνωστεί από την πρώτη στιγμή της γέννησης και να αντιμετωπιστεί μέσα στο πρώτο έτος της ζωής με κοχλιακά εμφυτεύματα.

Όπως εξήγησε ο καθηγητής ωτορινολαρυγγολογίας του ΑΠΘ, Βίκτωρ Βιτάλ, στο πλαίσιο του  24ου Συνεδρίου της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας Ωτολογίας- Ακουολογίας- Νευροωτολογίας, η ιδανική ηλικία για την αντιμετώπιση της βαρηκοΐας με κοχλιακά εμφυτεύματα είναι τα δύο πρώτα έτη της ζωής, δηλαδή η ηλικία κατά την οποία, συνήθως, τα παιδιά δεν έχουν αρχίσει ακόμη να μιλούν.

Στις μαιευτικές κλινικές, τα νεογέννητα, εδώ και πολλά χρόνια, υποβάλλονται σε έλεγχο της ακοής, ο οποίος επαναλαμβάνεται στον τρίτο ή τον έκτο μήνα της ζωής, προκειμένου να επιβεβαιωθεί αν πράγματι το βρέφος είναι βαρήκοο.

«Το ποσοστό της κώφωσης στον γενικό πληθυσμό είναι 1-2%. Η διάγνωση και η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει από την πρώτη στιγμή της γέννησης με το screening test στο μαιευτήριο και με κοχλιακή εμφύτευση μέχρι την ηλικία των δύο ετών. Έχουμε δει παιδιά που μετά από κοχλιακή εμφύτευση ακούν και μιλούν δύο γλώσσες σε ηλικία επτά ετών. Επίσης, με κοχλιακά εμφυτεύματα μπορεί να αποκατασταθεί η ακοή ενηλίκων, την οποία απώλεσαν σε ηλικία που ήδη μιλούσαν και είχαν ακουστική μνήμη. Αντιθέτως, ένας ενήλικας που είναι εκ γενετής κωφός, δεν είναι κατάλληλος για κοχλιακή εμφύτευση διότι δεν έχει καμία ακουστική μνήμη και αν γίνει χρήση κοχλιακού εμφυτεύματος θα ακούει θορύβους και θα χρειαστεί 6-10 χρόνια λογοθεραπείας για να μπορέσει να μιλήσει», σημειώνει ο κ. Βιτάλ.

Παράλληλα, τόνισε ότι τα κοχλιακά εμφυτεύματα είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη, που αφορά το αισθητήριο της ακοής, χάρη στην οποία λιγοστεύει ο αριθμός των κωφών.

Στο εξωτερικό (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία), κοχλιακά εμφυτεύματα τοποθετούνται σε άτομα που έχουν μονόπλευρη κωφότητα, ωστόσο στην Ελλάδα δεν έχει εγκριθεί αυτού του είδους η εφαρμογή, λόγω υψηλού κόστους.

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia-eidhseis/308959/efikti-i-therapeia-tis-kofosis-mesa-sta-duo-prota-chronia-zois/#ixzz2tzexhDT8

Αυτισμός και σχολικός εκφοβισμός

Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και η κατανόηση της εκφοβιστικής συμπεριφοράς έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια.  Παρόλα αυτά οι μαθητές με αυτισμό παραμένουν ιδιαίτερα ευάλωτοι σε εκφοβιστική συμπεριφορά.

Ένα παιδί με αυτισμό διατρέχει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να πέσει θύμα εκφοβισμού σε σχέση με τους υπόλοιπους συμμαθητές του και συνήθως δεν είναι σε θέση να το επικοινωνήσει στους γονείς και τους δασκάλους του. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως ένα παιδί με αυτισμό έχει 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού σε σχέση με τους υπόλοιπους συμμαθητές του. Ενώ, ένα παιδί με σύνδρομο Asperger έχει περισσότερες πιθανότητες από ένα παιδί με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας.

Αυτό συμβαίνει συχνά λόγω του διαφορετικού τρόπου με τον οποίο τα παιδιά με αυτισμό επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν. Επιπλέον, επειδή τα παιδιά με αυτισμό δυσκολεύονται να διαβάσουν τις εκφράσεις του προσώπου και τη γλώσσα του σώματος, συχνά δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τις προθέσεις κάποιου και το πότε κάποιος είναι φιλικός ή προσπαθεί να τους βλάψει.

Ο αντίκτυπος του σχολικού εκφοβισμού μπορεί να είναι βαθύς και εξουθενωτικός για το παιδί γι’ αυτό οι γονείς και οι δάσκαλοι πρέπει να παραμένουν σε εγρήγορση και να παρεμβαίνουν αν πιστεύουν πως το παιδί τους ή κάποιο άλλο παιδί στο σχολείο έχει πέσει θύμα εκφοβιστικής συμπεριφοράς.

Τι είναι σχολικός εκφοβισμός

Με τον όρο σχολικός εκφοβισμός εννοούμε την σωματική ή λεκτική κακοποίηση, την εκμετάλλευση, τον χειρισμό ή χλευασμό ενός παιδιού από κάποιο άτομο στο σχολικό πλαίσιο, που:

• γίνεται σκόπιμα για να πληγώσει
• επαναλαμβάνεται για ένα χρονικό διάστημα
• είναι δύσκολο για το θύμα να αμυνθεί

Πρόκειται για μία οδυνηρή εμπειρία για οποιονδήποτε είναι το θύμα και οι επιπτώσεις της δεν πρέπει να υποτιμηθούν.

Ο σχολικός εκφοβισμός παίρνει διάφορες μορφές

• Λεκτική επίθεση όπως βρισιές, υποτιμητικά σχόλια, παρατσούκλια και χλευασμός
• Σωματική επίθεση όπως χτύπημα, κλωτσιές, σπρώξιμο κ.α.
• Καταστροφή ή αρπαγή πραγμάτων και χρημάτων
• Απειλές ή εξαναγκασμός του θύματος να κάνει κάτι που δεν θέλει
• Εξαπάτηση ή απόδοση ευθυνών κατ’ εξακολούθηση για άσχημες πράξεις τις οποίες δεν έχει διαπράξει το παιδί
• Διάδοση ψεμάτων και κακόβουλων ιστοριών για το παιδί
• Αποκλεισμός από ομάδες
• Αποστολή κακόβουλων ή απειλητικών μηνυμάτων στο κινητό ή το internet

Πως θα καταλάβετε εάν το παιδί σας έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού

Η δυσκολία των γονέων έγκειται στο γεγονός ότι δεν είναι πάντα εύκολο να εκφράσει το παιδί ή να επικοινωνήσει με άλλο τρόπο ένα περιστατικό που συνέβη στο σχολείο. Ενώ, μπορεί το παιδί να μην αντιλαμβάνεται πως είναι θύμα λόγω δυσκολίας κατανόησης των προθέσεων των άλλων. Ως αποτέλεσμα, θα χρειαστεί να ψάξετε για άλλες ενδείξεις σχετικά με το εάν ή όχι το παιδί είναι θύμα εκφοβισμού.

Πιθανές ενδείξεις:

• επιστρέφει στο σπίτι με βρώμικα ή κατεστραμμένα ρούχα, τσάντα ή βιβλία
• επιστρέφει στο σπίτι χωρίς χρήματα αδικαιολόγητα ή ζητάει περισσότερα χρήματα για την επόμενη μέρα
• φτάνει στο σχολείο ή στο σπίτι πιο αργά λόγω αλλαγής στη διαδρομή του προς ή από το σχολείο
• παρατηρείτε μώλωπες ή γρατζουνιές στο σώμα του
• συστηματική απώλεια πραγμάτων
• απροθυμία για να πάει στο σχολείο που δεν είχε παλαιότερα
• ξαφνική πτώση της σχολικής επίδοσης
• ξαφνικά σημάδια αδιαθεσίας ή κατάθλιψης
• ξαφνικές αλλαγές στη συμπεριφορά όπως άγχος, δυσκολία στον ύπνο και ξεσπάσματα

Επίσης μερικά παιδιά με αυτισμό μπορούν να μιμούνται τις πράξεις εκφοβισμού στο σπίτι και κυρίως στα αδέλφια τους, επειδή δεν κατανοούν ότι μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή. 

Ωστόσο, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί διότι ενδέχεται να υπάρχουν και άλλοι λόγοι για κάποιες από τις παραπάνω συμπεριφορές.

Τι να κάνετε αν αντιληφτείτε πιθανότητα εκφοβισμού  

• Μιλήστε με τον διευθυντή και το σχολικό συμβούλιο για τα χαρακτηριστικά του αυτισμού και το πρόβλημα του εκφοβισμού
• Επισκεφτείτε το σχολείο, μιλήστε με την δασκάλα και παρατηρείστε το παιδί στο διάλειμμα
• Μιλήστε στα υπόλοιπα παιδιά της τάξης για τον αυτισμό. Ενημερώστε για τις δυσκολίες και δώστε βάση στις δυνατότητες του παιδιού. Πριν αποφασίσετε κάτι τέτοιο θα πρέπει το παιδί να το γνωρίζει και να είναι σύμφωνο
• Προτρέψτε τη δασκάλα να συζητήσει στην τάξη για το θέμα στου σχολικού εκφοβισμού και να ενθαρρύνει τους μαθητές να αναφέρουν περιστατικά τέτοιας συμπεριφοράς
• Εξηγείστε στο παιδί τι είναι εκφοβισμός και ποιες μορφές έχει δίνοντάς του απλά παραδείγματα
• Τονίστε τα δυνατά σημεία του παιδιού σας. Βοηθείστε το να καταλάβει ότι δεν ευθύνεται εκείνο που έχει πέσει θύμα εκφοβισμού, πως πολλά άλλα παιδιά βιώνουν τον εκφοβισμό εξίσου. Ενώ, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το πληγώνει με οποιονδήποτε τρόπο και κανείς δεν πρέπει να πέφτει θύμα εκφοβισμού
• Μιλήστε του για την φιλία και για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται οι πραγματικοί φίλοι
• Διδάξτε του πώς να αναγνωρίζει μια εχθρική συμπεριφορά
• Διδάξτε του ακριβώς τι να πει και να κάνει όταν βρίσκεται αντιμέτωπο με εκφοβιστική συμπεριφορά
• Διδάξτε του τα συναισθήματα και μέσα από φωτογραφίες με χαρούμενες, λυπημένες και άλλες εκφράσεις προσπαθήστε να καταλάβετε πως νιώθει το παιδί στο σχολείο και πως ήταν η μέρα του
• Κάντε του ερωτήσεις σχετικά με το ποιοι είναι οι φίλοι του, με ποιους παίζει, αν οι φίλοι του τον φωνάζουν με κάποιο ειδικό όνομα κ.α.
• Μην αγνοείτε τον εκφοβισμό γιατί μπορεί να πάρει χειρότερες διαστάσεις

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα σοβαρό αδίκημα το οποίο επιβάλλει αυστηρές ποινές.

Πηγές:

Bullying: a guide for parents. London: The National Autistic Society. Available from

www.autism.org.uk/bullying

The National Autistic Society (2001). Words will really hurt me: how to protect your child from bullying. London: The National Autistic Society

Thorpe, P. (2005). Bullying and how to deal with it: a guide for pupils with autistic spectrum disorders. London: The National Autistic Society

www.autismsafety.org/bullying.php

Στρατηγικές Μελέτης στο Σπίτι – Ρουτίνες και Συστήματα κινήτρων

Ρουτίνες και συστήματα κινήτρων προκειμένου να βοηθήσετε τα παιδιά να επιτύχουν

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς έρχεται μία άλλη αρχή που μερικές φορές οι γονείς την φοβούνται: η εργασία στο σπίτι. Αυτός είναι ο καλύτερος οδηγός για να βοηθήσετε τα παιδιά να κάνουν τις εργασίες στο σπίτι με επιτυχία απ’ ότι έχουμε δει, ο οποίος δημοσιεύθηκε από την Εθνική Ένωση Σχολικών Ψυχολόγων στην ιστοσελίδα τους,NASPonline.org. 

Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές που οι γονείς μπορούν να αξιοποιήσουν για τη μείωση των δυσκολιών όσον αφορά τις εργασίες στο σπίτι. Η πρώτη είναι να θεσπιστούν σαφείς ρουτίνες γύρω από την εργασία στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων του πότε και πού γίνονται οι εργασίες και τη δημιουργία καθημερινών προγραμμάτων για τις εργασίες στο σπίτι. Η δεύτερη είναι να εγκαταστήσουμε ανταμοιβές ή κίνητρα προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουμε σε παιδιά, για τα οποία οι «καλοί βαθμοί» δεν είναι επαρκής ανταμοιβή για να κάνουν τις εργασίες στο σπίτι.

Ρουτίνες για τις Εργασίες στο Σπίτι

Τα καθήκοντα είναι πιο εύκολο να επιτευχθούν όταν συνδέονται με συγκεκριμένες ρουτίνες. Με την καθιέρωση καθημερινών ρουτινών για την ολοκλήρωση των εργασιών στο σπίτι, μπορείτε όχι μόνο να κάνετε την εργασία στο σπίτι να πάει πιο ομαλά, αλλά επίσης θα καλλιεργήσετε το αίσθημα της τάξης που το παιδί σας μπορεί να εφαρμόσει στη μετέπειτα ζωή του, συμπεριλαμβανομένων του κολλεγίου και της εργασίας.

Βήμα 1. Βρείτε μια θέση στο σπίτι, όπου θα γίνονται οι εργασίες για το σπίτι. Η σωστή θέση θα εξαρτηθεί από το παιδί σας και τον τρόπο ζωής της οικογένειάς σας. Μερικά παιδιά κάνουν το καλύτερο δυνατό σε ένα γραφείο στο υπνοδωμάτιό τους. Είναι μια ήσυχη τοποθεσία, μακριά από τη βαβούρα της οικογενειακής φασαρίας. Άλλα παιδιά αποσπώνται υπερβολικά από τα πράγματα που έχουν στο υπνοδωμάτιό τους και τα καταφέρνουν καλύτερα σε ένα μέρος μακριά από αυτούς τους περισπασμούς, όπως το τραπέζι της τραπεζαρίας. Μερικά παιδιά έχουν την ανάγκη να εργάζονται μόνα τους. Άλλα χρειάζεται να έχουν τους γονείς κοντά τους για να τα βοηθούν να παραμείνουν συγκεντρωμένα στην εργασία τους και να απαντήσουν σε ερωτήσεις, όταν προκύπτουν προβλήματα. Ρωτήστε το παιδί σας, που είναι το καλύτερο μέρος για να εργαστεί. Τόσο εσείς όσο και το παιδί σας πρέπει να συζητήσετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφόρων χώρων για να καταλήξετε σε μια αμοιβαία συμφωνηθείσα θέση.

Βήμα 2. Δημιουργήστε ένα κέντρο για την εργασία στο σπίτι. Μόλις εσείς και το παιδί σας έχετε ορίσει μια θέση, οργανώστε τη ως γραφείο σπιτιού/κέντρο για την εργασία στο σπίτι. Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει ένας σαφής χώρος εργασίας αρκετά μεγάλος για να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα υλικά για την ολοκλήρωση των εργασιών. Εξοπλίστε το κέντρο για τις εργασίες στο σπίτι με τα είδη των προμηθειών που το παιδί σας είναι πιο πιθανό να χρειαστεί, όπως μολύβια, στυλό, χρωματιστούς μαρκαδόρους, χάρακες, ψαλίδια, ένα λεξικό και θησαυρό (λεξικό με συνώνυμα), χαρτί γραφήματος, χαρτί γκοφρέ, κόλλα και κολλητική ταινία, χαρτί με γραμμές, μια αριθμομηχανή, ορθογραφικό ελεγκτή, και, ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού σας, έναν υπολογιστή ή λάπτοπ. Αν το κέντρο για τις εργασίες στο σπίτι είναι ένας χώρος που θα χρησιμοποιηθεί για άλλα πράγματα (όπως το τραπέζι της τραπεζαρίας), τότε το παιδί σας μπορεί να κρατήσει τις προμήθειες σε ένα φορητό κιβώτιο ή δοχείο. Αν είναι δυνατόν, το κέντρο εργασιών θα πρέπει να περιλαμβάνει έναν πίνακα ανακοινώσεων που μπορεί να έχει ένα μηνιαίο ημερολόγιο στο οποίο το παιδί σας θα μπορεί να παρακολουθεί τις μακροπρόθεσμες εργασίες. Επιτρέποντας στα παιδιά κάποια περιθώρια ελιγμών στη διακόσμηση του κέντρου εργασιών μπορεί να τα βοηθήσει να αισθάνονται άνετα εκεί, αλλά πρέπει να είστε προσεκτικοί ώστε να μην παραγεμίσει πολύ με υλικά που αποσπούν την προσοχή.

Βήμα 3. Καθιερώστε έναν χρόνο για τις εργασίες στο σπίτι. Το παιδί σας θα πρέπει συνηθίσει να κάνει την εργασία του για το σπίτι, την ίδια ώρα κάθε μέρα. Ο χρόνος μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το κάθε παιδί. Μερικά παιδιά χρειάζονται ένα διάλειμμα αμέσως μετά το σχολείο για να γυμναστούν και να φάνε ένα σνακ. Άλλα πρέπει να ξεκινήσουν την εργασία, ενώ είναι ακόμα σε λειτουργία σχολείου (δηλαδή, αμέσως μετά το σχολείο, όταν υπάρχει ακόμα κάποια δυναμική που έχει απομείνει από την ολοκλήρωση της ημέρας). Σε γενικές γραμμές, μπορεί να είναι καλύτερο να κάνει την εργασία είτε πριν από το δείπνο ή νωρίς το βράδυ, όσο το παιδί αντέχει. Όσο αργότερα γίνεται, τόσο πιο κουρασμένο είναι το παιδί και τόσο πιο αργά  γίνεται η εργασία στο σπίτι.

Βήμα 4. Καθιερώστε ένα καθημερινό πρόγραμμα για τις εργασίες στο σπίτι. Σε γενικές γραμμές, τουλάχιστον στο γυμνάσιο, η περίοδος των εργασιών στο σπίτι θα πρέπει να αρχίσει με σας να κάθεστε με το παιδί σας και να καταρτίζετε ένα χρονοδιάγραμμα για τις εργασίες στο σπίτι. Θα πρέπει να τσεκάρετε όλες τις εργασίες και να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τις καταλαβαίνει και έχει όλα τα απαραίτητα υλικά. Ζητήστε από το παιδί σας να εκτιμήσει πόση ώρα θα του πάρει να ολοκληρώσει κάθε εργασία. Στη συνέχεια, ρωτήστε το πότε θα ξεκινήσει την κάθε εργασία. Αν το παιδί σας χρειάζεται βοήθεια με οποιαδήποτε εργασία, τότε αυτό θα πρέπει να καθορίζεται στην αρχή έτσι ώστε οι χρόνοι έναρξης να μπορούν να λάβουν υπόψη τη διαθεσιμότητα του γονέα.

Συστήματα Κινήτρων

Πολλά παιδιά που δεν υποκινούνται από την απόλαυση του να κάνουν την εργασία για το σπίτι, υποκινούνται από τον υψηλό βαθμό που ελπίζουν να κερδίσουν ως αποτέλεσμα της πραγμάτωσης ποιοτικής δουλειάς. Έτσι, ο βαθμός είναι ένα κίνητρο, που παρακινεί το παιδί να κάνει την εργασία επιμελώς και έγκαιρα. Για τα παιδιά που δεν υποκινούνται από τους βαθμούς, οι γονείς θα πρέπει να ψάξουν άλλες ανταμοιβές ώστε να τους βοηθήσουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους. Τα συστήματα κινήτρων εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: απλά και περίπλοκα .

Απλά συστήματα κινήτρων. Το απλούστερο σύστημα κινήτρων είναι να υπενθυμίζετε στο παιδί μια διασκεδαστική δραστηριότητα που θα κάνει όταν τελειώσει την εργασία του. Μπορεί να είναι μία αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή, μια ευκαιρία να περάσει λίγο χρόνο με ένα βιντεοπαιχνίδι ή ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, να μιλήσει στο τηλέφωνο ή να παίξει ένα παιχνίδι με έναν γονέα. Αυτό το σύστημα της συγκράτησης διασκεδαστικών πραγμάτων μέχρι να τελειώσει η αγγαρεία μερικές φορές ονομάζεται ο Νόμος της Γιαγιάς, επειδή οι γιαγιάδες το χρησιμοποιούν συχνά αρκετά αποτελεσματικά («Πρώτα βγάλε έξω τα σκουπίδια, και μετά μπορείς να έχεις μπισκότα τσιπ σοκολάτας.»). Το να έχουν κάτι για να προσβλέπουν μπορεί να είναι ένα ισχυρό κίνητρο για να ολοκληρώσουν τη σκληρή δουλειά.

Περίπλοκα συστήματα παροχής κινήτρων. Αυτά περιλαμβάνουν περισσότερο σχεδιασμό και περισσότερη δουλειά από την πλευρά των γονέων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητα για να αντιμετωπίσουν σημαντικά προβλήματα που αφορούν την εργασία στο σπίτι. Πιο πολύπλοκα συστήματα κινήτρων θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μια δομή για την απόκτηση βαθμών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την “αγορά” προνομίων ή ανταμοιβών ή ένα σύστημα που παρέχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για την επίτευξη πιο δύσκολων εργασιών για το σπίτι. Τα συστήματα αυτά λειτουργούν καλύτερα όταν οι γονείς και τα παιδιά τα επεξεργάζονται μαζί. Δίνοντας στα παιδιά συμμετοχή, τους δίνει μια αίσθηση ελέγχου και κυριότητας, καθιστώντας το σύστημα πιο πιθανό να πετύχει. Έχουμε διαπιστώσει ότι τα παιδιά είναι γενικά ρεαλιστικά στον καθορισμό των στόχων και στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα οφέλη και τις κυρώσεις, όταν συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Ενσωμάτωση διαλειμμάτων. Αυτά είναι καλά για το παιδί που δεν μπορεί να τα καταφέρει μέχρι το τέλος, χωρίς μια μικρή ανταμοιβή καθ’ οδόν. Όταν δημιουργείτε το καθημερινό πρόγραμμα της κατ’ οίκον εργασίας, μπορεί να είναι χρήσιμο με αυτά τα παιδιά να προσδιορίσετε πότε θα κάνουν τα διαλείμματα τους. Μερικά παιδιά προτιμούν να κάνουν διαλείμματα σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα (κάθε 15 λεπτά), ενώ άλλα τα καταφέρνουν καλύτερα, όταν τα διαλείμματα γίνονται αφού ολοκληρωθεί μια δραστηριότητα. Εάν χρησιμοποιήσετε αυτήν την προσέγγιση, θα πρέπει να συζητήσετε με το παιδί σας πόση ώρα θα διαρκούν τα διαλείμματα και τι θα γίνεται κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων (αν θα φάει ένα σνακ, θα πάρει τηλέφωνο έναν φίλο, θα παίξει μία πίστα σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ).

Ενσωμάτωση της επιλογής. Αυτή μπορεί να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για τους γονείς ώστε να τη χρησιμοποιήσουν με παιδιά που αντιστέκονται στις εργασίες για το σπίτι. Η επιλογή μπορεί να ενσωματωθεί τόσο στη σειρά με την οποία το παιδί συμφωνεί να ολοκληρώσει τις εργασίες όσο και στο χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθήσουν για να ολοκληρώσουν τις εργασίες. Η ενσωμάτωση της επιλογής όχι μόνο βοηθά τα παιδιά να κινητοποιηθούν, αλλά μπορεί επίσης να μειώσει τις διαμάχες για την εξουσία μεταξύ γονέων και παιδιών.

Ανάπτυξη Συστημάτων Κινήτρων

Βήμα 1. Περιγράψτε τις προβληματικές συμπεριφορές. Οι γονείς και τα παιδιά αποφασίζουν ποιες συμπεριφορές προκαλούν προβλήματα κατά την ώρα των εργασιών στο σπίτι. Για μερικά παιδιά η αναβολή των εργασιών για το σπίτι μέχρι το τελευταίο λεπτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα· για άλλα, είναι ότι ξεχνούν υλικά ή παραμελούν να σημειώσουν τις εργασίες που τους αναθέτουν. Επίσης άλλα παιδιά βιάζονται να τελειώσουν την εργασία τους και κάνουν λάθη απροσεξίας, ενώ άλλα χαζεύουν πάνω από τις εργασίες τους, και τους παίρνει ώρες για να ολοκληρώσουν αυτό που θα έπρεπε να τους πάρει μόνο λίγα λεπτά. Είναι σημαντικό να είστε όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένοι όταν περιγράφετε τις προβληματικές συμπεριφορές.

Βήμα 2. Θέστε ένα στόχο. Συνήθως ο στόχος σχετίζεται άμεσα με την προβληματική συμπεριφορά. Για παράδειγμα, αν το πρόβλημα είναι ότι δεν σημειώνει τις εργασίες, ο στόχος θα μπορούσε να είναι : “Ο Joe θα σημειώσει τις εργασίες του στο βιβλίο εργασιών του για κάθε μάθημα.”

Βήμα 3. Αποφασίστε σχετικά με τις πιθανές ανταμοιβές και κυρώσεις. Τα συστήματα κινήτρων για τις εργασίες στο σπίτι λειτουργούν καλύτερα όταν τα παιδιά έχουν έναν κατάλογο ανταμοιβών για να επιλέξουν, δεδομένου ότι καμία ανταμοιβή δεν θα είναι ελκυστική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σας προτείνουμε ένα σύστημα βαθμών στο οποίο οι βαθμοί μπορούν να αποκτηθούν για τις συμπεριφορές που τίθενται ως στόχοι και να ανταλλαχτούν με την ανταμοιβή που θέλει να κερδίσει το παιδί. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανταμοιβή, τόσους περισσότερους βαθμούς το παιδί θα πρέπει να  κερδίσει. Ο κατάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει και μεγαλύτερες, πιο ακριβές ανταμοιβές που μπορεί να πάρει μια εβδομάδα ή ένα μήνα για να κερδηθούν και μικρότερες, φθηνές ανταμοιβές που μπορούν να κερδηθούν καθημερινά. Μπορεί επίσης να είναι αναγκαίο να δημιουργήσετε κυρώσεις μέσα στο σύστημα. Αυτή είναι συνήθως η απώλεια ενός προνομίου (όπως η δυνατότητα να παρακολουθήσουν μια αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή ή η ευκαιρία να μιλήσουν στο τηλέφωνο με ένα φίλο).

Αφού το σύστημα είναι σε πλήρη λειτουργία, και αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας κερδίζει περισσότερες κυρώσεις από ανταμοιβές, τότε θα πρέπει να αναθεωρηθεί το πρόγραμμα, έτσι ώστε το παιδί σας να μπορεί να είναι πιο επιτυχημένο. Συνήθως, όταν αυτό το είδος του συστήματος αποτύχει, το εκλαμβάνουμε ως αποτυχία του σχεδίου και όχι ως αποτυχία του παιδιού να ανταποκριθεί στις ανταμοιβές. Μπορεί να είναι μια καλή ιδέα, αν έχετε δυσκολία στο σχεδιασμό ενός συστήματος που λειτουργεί, να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, όπως ένα σχολικό ψυχολόγο ή ειδικό παιδαγωγό, για βοήθεια.

Βήμα 4. Γράψτε μια συμφωνία εργασίας για το σπίτι. Η συμφωνία θα πρέπει να λέει ακριβώς τι συμφωνεί το παιδί να κάνει και ακριβώς ποιοι θα είναι οι ρόλοι και οι ευθύνες των γονέων. Όταν η συμφωνία είναι σε ισχύ, λογικά θα μειώσει την ένταση που οι γονείς και τα παιδιά συχνά βιώνουν σχετικά με τις εργασίες για το σπίτι. Για παράδειγμα, αν ένα μέρος της συμφωνίας είναι ότι το παιδί θα κερδίζει έναν βαθμό όταν δεν διαμαρτύρεται για την εργασία στο σπίτι, στη συνέχεια, αν το παιδί διαμαρτυρηθεί, αυτό δεν πρέπει να είναι αιτία για μια μάχη μεταξύ του γονέα και του παιδιού: το παιδί απλά δεν κερδίζει τον βαθμό. Οι γονείς θα πρέπει επίσης να είναι σίγουροι ότι επαινούν τα παιδιά τους για την τήρηση της συμφωνίας. Θα είναι σημαντικό για τους γονείς να καταλήξουν σε μια συμφωνία με την οποία να μπορούν να ζουν· δηλαδή, αποφεύγοντας τις κυρώσεις που είναι ανίκανοι ή απρόθυμοι να επιβάλλουν (π.χ., εάν και οι δύο γονείς εργάζονται και δεν είναι στο σπίτι, δεν μπορούν να ελέγχουν κατά πόσο το παιδί έχει αρχίσει τις εργασίες για το σπίτι αμέσως μετά το σχολείο, έτσι μπορεί να χρειαστεί να γραφτεί μια εναλλακτική συμφωνία).

Έχουμε διαπιστώσει ότι είναι ένα σπάνιο σύστημα κινήτρων που λειτουργεί την πρώτη φορά. Οι γονείς θα πρέπει να περιμένουν να το δοκιμάσουν και να το επανασχεδιάσουν για να επεξεργαστούν τις ιδιορρυθμίες. Τελικά, όταν το παιδί συνηθίσει να κάνει τις συμπεριφορές που καθορίζονται στη συμφωνία, η συμφωνία μπορεί να ξαναγραφτεί για να δουλευτεί μια άλλη προβληματική συμπεριφορά. Το παιδί σας με την πάροδο του χρόνου μπορεί να είναι πρόθυμο να αφήσει τη χρήση ενός συστήματος κινήτρων εντελώς. Όμως αυτό είναι συχνά ένας μακροπρόθεσμος στόχος και θα πρέπει να είστε έτοιμοι να γράψετε μία νέα συμφωνία αν το παιδί σας οπισθοδρομεί σε κακές συνήθειες αφού το σύστημα έχει αφεθεί.

Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου

Τις αιτίες των προβλημάτων του λόγου τις χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες:

Σε οργανικές αιτίες και σε ψυχικές αιτίες που μπορεί να είναι ενδογενείς ή εξωγενείς. Μια διαταραχή του λόγου μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε: α) Οργανική, όταν οφείλεται σε ατέλειες ή ανατομικές αλλοιώσεις των ειδικών κέντρων του εγκεφάλου και των κεντρικών οδών και πυρήνων (κεντρικές οργανικές διαταραχές) από κακώσεις κ.λ.π. ή σε βλάβες και ατέλειες των αισθητήριων οργάνων και τέλος, σε νόσους παραμορφώσεως και παραλύσεως των οργάνων εκφοράς του λόγου (περιφερειακές οργανικές διαταραχές).

β) Ψυχογενή, όπου πρόκειται για αμυντική ανώμαλη αντίδραση σε ασυνήθιστα ψυχικά ερεθίσματα μέσα και έξω από τον άνθρωπο. Η αντίδραση αυτή είναι μόνο λειτουργική διαταραχή δηλαδή διαταράσσονται οι ψυχοπνευματικές λειτουργίες και οι λειτουργίες των οργάνων, ενώ οι φυσιολογικές βάσεις και τα ίδια όργανα στην εσωτερική τους δομή δεν παρουσιάζουν καμιά αλλοίωση (εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος τ. 39^ος)

Ο όρος γλωσσικό πρόβλημα είναι ευρύς και εμπεριέχει τόσο τις γλωσσικές δυσλειτουργίες όσο και τις γλωσσικές διαταραχές.

Με τον όρο γλωσσική δυσλειτουργία εννοούμε τη συγκεκριμένη γλωσσική κατάσταση ενός ατόμου, με συγκεκριμένη, κατά κύριο λόγο οργανική, με αντίστοιχη επίδραση επί των ψυχοδιανοητικών λειτουργιών, που έχει σαν αποτέλεσμα να επιβραδύνεται σημαντικά η όλη ψυχοδιανοητική και μαθησιακή εξέλιξη του ατόμου. Είναι όμως δυνατόν, αφού εντοπίσουμε το αίτιο να βελτιώσουμε τη γλωσσική κατάσταση.

Με τον όρο γλωσσική διαταραχή εννοούμε τη μερική, λιγότερο βαριά και περιορισμένης χρονικής διάρκειας γλωσσική κατάσταση ενός ατόμου με ελαφρές επιδράσεις στη ψυχοδιανοητική και κοινωνική εξέλιξη του, που μπορεί να εξαλειφθεί με κατάλληλους παιδοψυχολογικούς χειρισμούς. Αντίθετα, μπορεί να μετεξελιχθεί σε γενικευμένη γλωσσική διαταραχή, εάν δεν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα ψυχοπαιδαγωγικά μέτρα και μέσα.( Γεώργιος Δ. Δράκος 1999.)

Κάθε προβληματική άρθρωση, δυσχεραίνει τον προφορικό λόγο, τη λαλιά και ως εκ τούτου αποδίδεται με τον όρο δυσλαλία. Εμφανίζεται ως ανικανότητα του παιδιού να προφέρει σωστά τους ήχους και τους φθόγγους της μητρικής γλώσσας, που οφείλεται σε ελαττώματα των οργάνων της ομιλίας. Φθόγγοι ή ομάδες φθόγγων παραλείπονται, αντικαθίστανται, προφέρονται λανθασμένα. Χαρακτηρίζεται ως καθολική, μέση ή πολλαπλή μερική. Διακρίνονται σε οργανικές ή λειτουργικές.

Ψευδισμός: Συχνή διαταραχή με τέλεια έλλειψη ενός φθόγγου, χαρακτηρίζεται ως σιγματισμός (για το σ), ρωτακισμός ( για το ρ), λαμδακισμός (για το λ) κ.λ,π.

Δυσγραμματισμός: Περιορισμένη ικανότητα ατόμου στη σωστή χρήση συντακτικών, γραμματικών και μορφολογικών κανόνων.

Περιορισμένο λεξιλόγιο: Το λεξιλόγιο είναι πολύ φτωχό και εμφανίζεται μεμονωμένα, αλλά συνήθως σε συνδυασμό με δυσλαλία και δυσγραμματισμό.

Καθυστερημένη ττρογλοοσσική και καθυστέρηση έναρξης γλωσσικής ανάπτυξης: Το παιδί κλαίει και ψελλίζει ελάχιστα και η εμφάνιση της προγλωσσικής και γλωσσικής ανάπτυξης καθυστερεί.

Περιορισμένη κατανόηση του λόγου- Διαταραχή στην κατανόηση του λόγου: Δεν κατανοεί τη σημασία των λέξεων και των προτάσεων, παρότι η ακοή είναι φυσιολογική.

Καθυστέρηση της γλωσσικής ανάπτυξης: Η γλωσσική ανάπτυξη εμφανίζει καθυστέρηση σ' όλους τους τομείς.

Διαταραχή της γλωσσικής ανάπτυξης: Διαταραχή της γλωσσικής ανάπτυξης έχουμε όταν εμφανίζονται ταυτόχρονα οι παρακάτω διαταραχές: δυσλαλία, δυσγραμματισμός, περιορισμένο λεξιλόγιο, διαταραχή στην κατανόηση του λόγου.

Αλαλία: Καθυστερημένη ανάπτυξη του λόγου, όπου δεν κατέχει καμία ή ελάχιστες μόνο λέξεις.

Τραυλισμός: θεωρείται δυσλειτουργία της ροής της ομιλίας και εκδηλώνεται με ασυντόνιστες κινήσεις του μυϊκού συστήματος της αναπνοής, της φωνής και της άρθρωσης. Συμβαίνει στην αρχή ή στο μέσο της ομιλίας, με επαναλήψεις μεμονωμένων φθόγγων, συλλαβών, λέξεων ή με ένα επίμονο κόμπιασμα σε ένα φθόγγο

Ταχυλαλία: Διαταραχή της ροής κατά την εκφορά του λόγου που χαρακτηρίζεται από βιαστική, μη καθαρή, ασαφή προφορά και ακανόνιστο ρυθμό ομιλία .

Μωρουδίστικη γλώσσα: Τα παιδιά συνεχίζουν να μιλούν μωρουδίστικα ή παλινδρομούν σε νηπιακούς τρόπους ομιλίας.

Ιδιόρρυθμος λόγος: Το παιδί μιλά με λέξεις που έχει δημιουργήσει το ίδιο και οι οποίες είναι ακατανόητες για τους μη οικείους.

Γλωσσικός αρνητισμός: Σημαίνει άρνηση για ομιλία, είναι γλωσσική δυσλειτουργία με ψυχογενή προέλευση. Στο γλωσσικό αρνητισμό, ενώ το άτομο έχει ήδη κατακτημένη την ομιλία και δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα από οργανικές αιτίες και δυσλειτουργίες δεν χρησιμοποιεί την ομιλία. Η άρνηση του λόγου μπορεί να είναι καθολική ή επιλεκτική.

Ακουστική αλαλία: Ενώ δεν υπάρχει πρόβλημα, ούτε στην ακοή ούτε, στην άρθρωση , ούτε έχει εντοπιστεί εγκεφαλική βλάβη και διαθέτει μέση νοημοσύνη έχουμε πλήρη απουσία ομιλίας.

Ακουστική αγνωσία: Έχει φυσιολογική ακοή, αλλά δεν μπορεί να επεξεργαστεί τους ήχους , δηλαδή δεν μπορεί να τους κατανοήσει και να τους αναγνωρίσει

Αεκτική απραξία: Υπάρχει αδυναμία για άρθρωση και προφορά φθόγγων. Δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει κατάλληλα και να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που του παρέχει ο μηχανισμός των φωνητικών οργάνων στην παραγωγή της ομιλίας.

Αφασία: Είναι κεντρική διαταραχή του λόγου που οφείλεται σε εγκεφαλική βλάβη. Χάνεται μερικά ή ολικά ο λόγος που ήδη υπάρχει, που είναι ήδη σχηματισμένος.

Δυσγλωσσίες: Χαρακτηρίζονται οι διαταραχές στην άρθρωση. Τα άτομα με δυσγλωσσία έχουν δυσνόητο προφορικό λόγο και ομιλία, η οποία δεν ακούγεται ευχάριστα . Οφείλεται συχνά σε οργανικές παθήσεις των περιφερειακών οργάνων και χαρακτηρίζεται ως: χειλική, οδοντική, γλωσσική, ρινική.

Ρινολαλία: Ομιλία με ρινική χροιά. Διακρίνεται σε ανοικτή και κλειστή ρινολαλία.

Δυσφωνία: Η χροιά ,η ένταση και το ύψος της φωνής αλλάζουν. Η φωνή ακούγεται διακοπτόμενη ή βραχνή που να καταλήξει σε αφωνία.

Γραπτός Λόγος

Η γραφή, στην πιο στενή της έννοια, είναι η μετατροπή της ηχητικής (ακουστική) και γλωσσοκινητικής (στοματικής) εικόνας της λέξης σε γραφική εικόνα. Η γραφή είναι μια δεξιότητα που δίνει ορατά γραφικά σύμβολα διαρκή έκφραση και σκέψη. Η γραφή προϋποθέτει την ύπαρξη προφορικού λόγου. Η φτώχεια στη σκέψη, στη γλώσσα, η αδυναμία σύλληψης και παράστασης των μορφών των γραφι8κών συμβόλων, η εύκολη κούραση, η βουλητική αδυναμία, η κινητική καθυστέρηση, η έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης κάνουν την εκμάθηση της γραφής προβληματική αν όχι αδύνατη.

Οι διαταραχές στη γραφή και την ανάγνωση εμφανίζονται:

• Ως ανικανότητα κατάκτησης αυτής της τεχνικής

• Ως δύσκολη και ελαττωματική εκμάθηση

• Ως απώλεια, μερική ή ολική της αποκτημένης πια ς δεξιότητας

Αλεξία: Παρουσιάζεται ως ολική αδυναμία του παιδιού να αποκτήσει αναγνωστική δεξιότητα. Αυτό οφείλεται σε παθογενή αίτια, νοητική καθυστέρηση, εγκεφαλικά τραύματα, βλάβες αισθητηρίων οργάνων κ.λ.π.

Δυσλεξία: Είναι ειδική μαθησιακή αδυναμία που εμφανίζεται στις πρώτες τάξεις του σχολείου στην ανάγνωση και την ορθή γραφή και εκδηλώνεται με σημαντικό αριθμό παρατεταμένων λαθών τόσο στην ανάγνωση όσο και στην ορθογραφία( Γεώργιος Δ. Δράκος.1999)

Αγραφία: Η αδυναμία εκμάθησης της γραφής ή απώλεια της αποκτημένης ικανότητας.

Αταξική γραφή

Είναι επακόλουθο της αταξίας, της διαταραχής δηλαδή του κινητικού συντονισμού της μυϊκής εργασίας. Οι άρρυθμες κινήσεις δημιουργούν μια γραφή με ανόμοια σε μέγεθος γράμματα με αλλαγές στη θέση των γραμμάτων και στην κατεύθυνση των γραμμάτων, μια δυσανάγνωστη γραφή.

Η χορείο - αθετωσική γραφή είναι επακόλουθο της χορείας ή της αθετώσεως, λόγω της διαταραχής του συντονισμού των εκούσιων κινήσεων. Μοιάζει με την αταξική γραφή.

Η κατοπτρική (ανεστραμμένη) γραφή έχει τη βάση της όχι στην αντίληψη των μορφών, αλλά στον προσανατολισμό των μορφών αυτών στο χώρο. Η κατοπτρική γραφή είναι μια αναστροφή κυρίως του προσανατολισμού αριστερά -δεξιά σε δεξιά-αριστερά. Τα γράμματα ένα- ένα παρουσιάζουν την πλάγια αναστροφή.

Τα προβλήματα της παραγωγής γραπτού λόγου διακρίνονται προβλήματα :

1. Γνωστικών - μεταγνωστικών δεξιοτήτων, που αντιμετωπίζει ο μαθητής ως συγγραφέας. Σε αυτά περιλαμβάνονται προβλήματα στις γνωστικές και

μεταγνωστικές δεξιότητες: Οι μαθητές δεν γνωρίζουν ποια στρατηγική να εφαρμόσουν, δεν έχουν επίγνωση των δυνατοτήτων και των αδυναμιών τους.

Άλλοτε υπερτιμούν τις δυνατότητες και άλλοτε μεγεθύνουν το πρόβλημα της, το οποίο θεωρούν ανυπέρβλητο. Τέλος όταν γράφουν, δεν κάνουν σχέδια και δεν θέτουν στόχους.

Προβλήματα σχεδιασμού: Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν έχουν σχέση με τη γέννηση και την οργάνωση των ιδεών και με το σκοπό για τον οποίο γράφουν.

Προβλήματα βελτίωσης ιδεών: Αντιμετωπίζουν προβλήματα στη φάση της βελτίωσης, γιατί δεν έχουν αναπτύξει τις κατάλληλες διαγνωστικές δεξιότητες για να αξιολογήσουν και να αναδιαρθρώσουν το γραπτό τους. Αντιμετωπίζουν τη φάση της βελτίωσης όχι ως διαδικασία που θα τους βοηθήσει να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά ως προσπάθεια να διορθώσουν τα ορθογραφικά και γραμματικά λάθη.

2. Προβλήματα μηχανιστικών δεξιοτήτων: που αντιμετωπίζει ο μαθητής ως γραμματέας. Σε αυτά περιλαμβάνονται:

Προβλήματα γραφής με το χέρι. Ο μαθητής χρειάζεται να συντονίζει οπτικές, κινητικές, γνωστικές και μεταγνωστικές δεξιότητες.

Στα κείμενα τους υπάρχουν πολλές μη ολοκληρωμένες λέξεις, προσθήκες ή παραλήψεις γραμμάτων σε λέξεις, αρκετές ανακολουθίες, διαφορετικός τρόπος γραφής, ανάμειξη κεφαλαίων με πεζά γράμματα, ακανόνιστο μέγεθος γραμμάτων και γενικά δυσανάγνωστη και προβληματική εικόνα γραπτού.

Προβλήματα ορθογραφίας: (Δυσορθογραφία) Οι μαθητές παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις στη μορφολογική επίγνωση και συχνά κάνουν θεματικά και καταληκτικά λάθη.

Προβλήματα λεξιλογίου: Το πρόβλημα είναι ότι παρόλο που γνωρίζουν το νόημα της λέξης δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σ' αυτήν . Αντί της συγκεκριμένης λέξης, χρησιμοποιούν περιφραστικό λόγο. Παρουσιάζουν ελλιπείς γνώσεις όσον αφορά το ρόλο των σύνθετων λέξεων και χρησιμοποιούν λιγότερες συνθετικές λέξεις.

Προβλήματα στίξης, σύνταξης, τονισμού και χρήσης πεζών—κεφαλαίων γραμμάτων. Οι μαθητές με δυσκολίες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην εσωτερίκευση και την αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων στίξης. Χρησιμοποιούν πολύ λιγότερο από τους συμμαθητές τους τα σημεία στίξης για να καθορίσουν τα όρια και τα είδη των προτάσεων. Η σύνταξη θεωρείται ένα βασικό στοιχείο της γραμματικής που αναπαριστά τη δομή της γλώσσας. Οι μαθητές με προβλήματα κάνουν λανθασμένη χρήση ενικού και πληθυντικού και στους χρόνους των ρημάτων. Δυσκολεύονται στη χρήση παθητικής σύνταξης, σπάνια περιλαμβάνουν ερωτηματικές και αρνητικές προτάσεις και χρησιμοποιούν περισσότερο τον ευθύ από τον πλάγιο λόγο. Η χρήση των κανόνων τονισμού αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα για πολλά παιδιά. Τα συνηθισμένα λάθη είναι η παράλειψη των ή ο λανθασμένος τονισμός. Ένα πρόσθετο πρόβλημα είναι η χρήση κεφαλαίων γραμμάτων ανάμεσα στα πεζά και η μη συμβατή χρήση κεφαλαίων γραμμάτων.

Πρόβλημα δυσγραφίας: Οι δύσγαφοι μαθητές δυσκολεύονται στην αυτόματη ανάκληση και εκτέλεση των διαδοχικών μυοκινητικών κινήσεων που είναι αναγκαία για τη γραφή γραμμάτων και αριθμών . Ο Deuel(1995) διακρίνει τη δυσγραφία στην ειδική και μη ειδική. Η ειδική δυσγραφία, είναι αποτέλεσμα προβλημάτων ορθογραφίας, προβλημάτων λεπτής κινητικότητας, καθώς και γλωσσικών δυσκολιών.

Η μη ειδική δυγραφία, μπορεί να είναι αποτέλεσμα νοητικής στέρησης, συναισθηματικών προβλημάτων, ελλιπούς φοίτησης στο σχολείο ή ακατάλληλης διδασκαλίας. Επίσης χωρίζει σε τρεις κατηγορίες:

1. Δυσλεκτική δυσγραφία: κείμενα δυσανάγνωστα με πολλά ορθογραφικά λάθη χωρίς προβλήματα στην αντιγραφή, στο κράτημα του μολυβιού και την ταχύτητα των κινήσεων σχεδιασμού του γράμματος.

2. Δυσγραφία οφειλόμενη σε προβλήματα λεπτής κινητικότητας. Κείμενα δυσανάγνωστα χωρίς ορθογραφικά λάθη. Υπάρχουν προβλήματα στην αντιγραφή, στο κράτημα του μολυβιού και στην ταχύτητα των κινήσεων σχεδιασμού του γράμματος.

3. Δυσγραφία οφειλόμενη σε προβλήματα χωρικής αντίληψης. Κείμενα δυσανάγνωστα με προβλήματα στην αντιγραφή, χωρίς ορθογραφικά λάθη και με κανινική ταχύτητα γραφής (Σπαντιδάκης, 2004).

Μειώστε την ώρα που κάνετε δουλειές στον υπολογιστή με τα παρακάτω κολπάκια...

Κάποια ίσως να τα ξέρετε ήδη, κάποια ίσως να τα δείτε για πρώτη φορά, έιναι όμως όλα πέρα για πέρα χρήσιμα!
Alt+Tab: Πηγαίνει από το ένα ανοικτό πρόγραμμα στο άλλο
Ctrl+T: Ανοίγετε μια νέα καρτέλα
Ctr+S: Αποθήκευση
Ctr+W: Κλείνει το ενεργό παράθυρο ή την ενεργή καρτέλα του browser που χρησιμοποιείτε. Το ίδιο κάνει και το Alt+F4 Ctr+C και Ctr+V:
Copy/Paste Ctr+Z: Αναίρεση της ενέργειας που κάνατε, στο Word π.χ.
Ctrl+: Μεγεθύνετε τη σελίδα που βλέπετε στο Ίντερνετ και με το Ctr– γίνεται το αντίθετο F5: Γίνεται ανανέωση του ενεργού φακέλου ή της τρέχουσας ιστοσελίδας
Alt+D: Επιλέγει την μπάρα διευθύνσεων στον browser σας. Δεν θα χρειάζεται να κάνετε κλικ κάθε φορά που θέλετε να επισκεφτείτε κάποια ιστοσελίδα, απλά πατάτε αυτόν το συνδυασμό και αμέσως πληκτρολογείτε τη διεύθυνση
Ctrl+X: Αποκοπή του επιλεγμένου κειμένου
Ctrl+B: Κάνει bold τις επιλεγμένες λέξεις ενός κειμένου
Ctrl+U και Ctrl+I: Ο πρώτος συνδυασμός υπογραμμίζει τις λέξεις της επιλογής σας, ο δεύτερος μετατρέπει τη γραφή σε πλάγια
F1: Βοήθεια (Help) Ctrl+Esc: Άνοιγμα του μενού Έναρξη (Start)
Alt+F4: Τερματισμός προγράμματος

ΣΥΝΩΝΥΜΑ

Αβάσιμος  =  αθεμελίωτος, αστήρικτος

Αβρός  =  απαλός, τρυφερός, ευγενικός

Άγνοια  =  αμάθεια

Αδαής  = άπειρος, ανήξερος

Αδηφαγία = λαιμαργία

Αθέμιτος  =  άνομος, ανήθικος

Ακμάζω  =  ευημερώ

Ακόρεστος  =  άπληστος

Ακριτομύθια  =  απερίσκεπτη  φλυαρία

Αλλαγή  =  μετατροπή, αλλοίωση

Αλλοτρίωση  =  αποξένωση

Αμαθής  =  απαίδευτος

Αμβλύνω  =  μετριάζω

Αμεροληψία  =  αντικειμενικότητα

Αμετάβλητος  =  αναλλοίωτος

Αμετροέπεια  =  έλλειψη  μέτρου  στα  λόγια

Αμοραλισμός  = ανηθικότητα

Αμφισβητώ  =  διαφωνώ

Αναγκαίος  =  επιτακτικός

Αναδίφηση  =  έρευνα

Αναπόληση  =  νοσταλγία

Αναστέλλω  =  αναβάλλω

Αναχρονιστικός  =  απαρχαιωμένος

Ανελέητος  =  άσπλαχνος

Ανεπαίσθητος  =  αδιόρατος

Ανεπάρκεια  =  ανικανότητα

Ανία  =  πλήξη

Αντίστοιχος  =  ανάλογος

Αντιφατικός  =  αλλοπρόσαλλος

Απλοέπεια  =  απλή  έκφραση  στο  λόγο

Αποδοκιμάζω  =  κατακρίνω

Αργκό  =  συνθηματική  γλώσσα  περιθωριακών  ατόμων

Ασάφεια  =  αοριστία

Αυθεντικός  =  γνήσιος

Αυταρέσκεια  =  ναρκισσισμός

Αυτεξούσιος  =  ανεξάρτητος

Αυτοδιάθεση  =  αυτοδιοίκηση

Άτεγκτος  =  αλύγιστος

Ατέρμονος  =  αυτός  που  δεν  έχει  τέρμα

Αψιθυμικός  =  ευερέθιστος

Βαρβαρισμός  =  γλωσσικό  σφάλμα

Βασικός  =  απαραίτητος

Βελτιώνω  =  καλυτερεύω

Βερμπαλισμός  =  λογοκοπία, αερολογία

Βίωμα  =  ό,τι  έζησε  κανείς.

Βουλιμία  =  αδηφαγία

Γλαφυρότητα  =  κομψότητα

Γνώση  =  σύνεση, κρίση

Γόνιμος  =  εύφορος

Γραικυλισμός  =  συμπεριφορά  ατόμων  χωρίς  εθνική  συνείδηση

Δανδής  =  κομψός  νεαρός

Δεισιδαιμονία  =  πίστη  στην  ύπαρξη  φαντασμάτων, δαιμόνων…

Δηκτικός  =  πειραχτικός

Δημαγωγία  =  δημοκοπία

Διαβάλλω  =  κατηγορώ

Διαπαιδαγωγώ  =  εκπαιδεύω

Διαστρέφω  =  διαστρεβλώνω

Διαφωτίζω  =  ενημερώνω

Διευκρινίζω  =  διασαφηνίζω

Δογματισμός  =  διατύπωση  θέσεων  χωρίς  απόδειξη

Δουλαγώγηση  =  χειραγώγηση

Δύναμη  =  ρώμη, κύρος

Εγκώμιο  =  έπαινος

Έγνοια  =  φροντίδα

Ειδεχθής  =  απεχθής

Εισχωρώ  =  διεισδύω

Ειρωνία  =  κοροϊδία

Εκθειάζω  =  παινεύω

Εκκεντρικός  =  ιδιότροπος

Ελεύθερος  =  αδέσμευτος

Έλλειψη  =  στέρηση

Εναγόμενος  =  αυτός  που  του  κάνουν  μήνυση.

Ενάγων  =  αυτός  που  κάνει  μήνυση

Ενεργούμενο  =  ανδράποδο, υποχείριο

Ενσταλάζω  =  δημιουργώ  σιγά  σιγά  ένα  συναίσθημα

Ενισχύω  =  ενδυναμώνω

Εξανδραποδισμός  =  υποδούλωση

Εξέλιξη  =  ανάπτυξη

Εξετάζω  =  ερευνώ

Εξιδανίκευση  =  η  απόδοση  ιδανικού  χαρακτήρα

Εξουσιάζω  =  ποδηγετώ

Έπαρση  =  αλαζονεία

Επηρεάζω  =  επιδρώ

Επιδοκιμάζω  =  επικροτώ

Επίκαιρος  =  καίριος

Επιλέγω  =  διαλέγω

Επιλήψιμος  =  κατακριτέος

Επιμέλεια  =  φροντίδα

Επιρρεπής  =  αυτός  που  έχει  ροπή  σε  κάτι, συνήθως  κακό

Επιρροή  =  επίδραση

Ερμηνεύω  =  εξηγώ

Ευεπίφορος  =  επιρρεπής

Εύπεπτος  =  ευκολοχώνευτος

Ευεργετώ  =  βηθώ, ελεώ

Ευμετάβλητος  =  ασταθής

Ευνόητος  =  κατανοητός

Εύνοια  =  συμπάθεια

Ευόδωση  =  επιτυχία

Ευσταλής  =  καλοστεκούμενος

Ευτράπελος  =  αστείος

Εχέμυθος  =  έμπιστος

Ζοφερός  =  σκοτεινός

Ηθικός  =  τίμιος

Θεμιτός  =  νόμιμος

Θεσμός  =  νόμος, κανόνας

Θυμηδία =  φαιδρότητα  με  ειρωνική  διάθεση

Ιδανικό  =  όνειρο

Ιδιοποίηση  =  οικειοποίηση

Κάθειρξη  =  φυλάκιση

Καθεστώς  =  πολίτευμα

Καθήκον  =  υποχρέωση

Κενοτόμος  =  ανανεωτής

Καλλιεργώ  =  κατεργάζομαι, μορφώνω

Καλλωπίζω  =  ομορφαίνω

Καρικατούρα  =  γελοιογραφία

Καταγγέλλω  =  κατηγορώ

Κατανοώ  =  αντιλαμβάνομαι

Κατηγορία  =  μομφή

Κέλευσμα  =  πρόσταγμα

Κηλιδώνω  =  ντροπιάζω

Κίβδηλος  =  ψεύτικος

Κομφορμισμός  =  προσαρμογή  ατόμου  στη  συμπεριφορά  της  ομάδας

Κορεσμός  =  χορτασμός

Κουλτούρα  =  πνευματικός  πολιτισμός

Κούραση  =  κόπος

Κρίνω  =  σχολιάζω

Κύρος  =  ισχύς

Λεξιθηρία  =  αναζήτηση  και  χρήση  εξεζητημένων  λέξεων.

Λεξιλαγνεία  =  επιλογή  εντυπωσιακών  λέξεων

Λεξιπενία  =  εξαιρετικά  περιορισμένο  λεξιλόγιο

Λιτός  =  απλός

Λογοκλόπος  =  αυτός  που  ιδιοποιείται  ξένη  πνευματική  εργασία

Λογοκόπος  =  ο  λογάς

Λογύδριο  =  σύντομη  αγόρευση

Λοιδορία  =  χλευασμός

Λυσιτελής  =  χρήσιμος

Ματαιοδοξία  =  έπαρση  για  μικρά  και  ασήμαντα  πράγματα

Μέθοδος  =  σύστημα

Μειώνω  =  ελαττώνω

Μελλοντικός  =  προσεχής

Μεριμνώ  =  φροντίζω

Μεστός  =  πλήρης

Μεταβάλλω  =  αλλάζω

Μνησικακία  =  ανάμνηση  κακού

Μομφά  =  κατηγορία

Μοχθηρός  =  κακεντρεχής

Νεολογισμός  =  νέα  λέξη

Νοερός  =  ιδεατός

Νόημα  =  έννοια

Νύξη  =  υπαινιγμός

Ξακουστός  =  ονομαστός

Ξενότροπος  =  αυτός  που  ακολουθεί  ξένο  τρόπο  ζωής

Ξεχωρίζω  =  αποχωρίζω

Οδηγώ  =  προπορεύομαι, κατευθύνω

Οίκτος  =  ευσπλαχνία

Οκνηρός  =  τεμπέλης

Όλεθρος  =  καταστροφή

Ολόκληρος  =  ακέραιος

Όμοιος  =  ίδιος

Ομόνοια  =  ομοφωνία

Ορίζω  =  οριοθετώ

Ουσία  =  ύπαρξη, υπόσταση

Παιδεύω  =  παιδαγωγώ

Παίρνω  =  λαμβάνω

Παραβαίνω  =  αθετώ

Παράδοξος  =  παράξενος

Παράκαιρος  =  ανεπίκαιρος

Παράλληλος  =  παρακείμενος

Παραμορφώνω  =  μετασχηματίζω

Παρέκβαση  =  απομάκρυνση  από  το  θέμα

Παρέκκλιση  =  εκτροπή  από  διακηρυγμένη  θέση

Παρεκτροπή  =  απόκλιση

Παροχή  =  χορηγία, χορήγηση, επιδότηση

Παρρησία  =  η  ελεύθερη  έκφραση  γνώμης

Παρωδία  =  η  παραποίηση  ύφους  ή  θέματος

Παρωχημένος  =  ξεπερασμένος

Πατερναλιστικός  =  αυτός  που  με  πρόσχημα  προστασίας  ασκεί  έλεγχο

Πειθαρχία  =  υπακοή

Πεποίθηση  =  πίστη

Πιθηκισμός  =  μιμητισμός

Πίστη  =  πεποίθηση

Πλασματικός  =  ψεύτικος

Πλουραλιστικός  =  πολυφωνικός

Πολυκύμαντος  =  τρικυμιώδης

Πολυσημία  =  ύπαρξη  πολλών  σημασιών.

Πολύπλευρος  =  πολυμερής

Πόρπη  =  καρφίτσα

Πουριτανισμός  =  η  ηθική  καθαρότητα

Προγονόπληκτος  =  ο  υπέρμετρα  προσκολλημένος  στο  παρελθόν.

Προκατάληψη  =  μεροληψία

Πρόληψη  =  πίστη  σε  ανύπαρκτες  δυνάμεις

Προοδόπληκτος  =  αυτός  που  αρνείται  εύκολα  το  παρελθόν.

Προσποιητός  =  τεχνητός, επιτηδευμένος

Προσχηματικός  =  αυτός  που  χρησιμεύει  ως  πρόσχημα

Πρότυπο  =  υπόδειγμα

Ρακένδυτος  =  ο  κουρελής

Ραστώνη  =  τεμπελιά

Ραφιναρισμένος  =  ο  εκλεπτυσμένος

Ρεκλάμα  =  διαφήμιση

Ρηξικέλευθος  =  νεοτεριστής, καινοτόμος

Σαφής  =  ευκρινής

Σέβομαι  =  ευλαβούμαι

Σθένος  =  δύναμη

Σκανδαλοθηρικός  =  αυτός  που  επιδιώκει  την  ανακάλυψη  σκανδάλων

Σκέψη  =  συλλογισμός

Σκώμμα  =  λόγος  πειρακτικός

Σολικισμός  =  ασυνταξία

Σπουδαίος  =  σημαντικός

Στιχομυθία  =  διάλογος  με  στίχους

Στρεψόδικος  =  αυτός  που  διαστρέφει  σκόπιμα  την  αλήθεια

Συγκρίνω  =  παραβάλλω

Συμβάλλω  =  συνενώνω

Συμφωνώ  =  αποδέχομαι

Συνείδηση  =  αντίληψη

Συνειρμός  =  αλληλουχία

Συλφίδα  =  λυγερόκορμη  γυναίκα

Συνέπεια  =  επακόλουθο

Συνεχής  =  αδιάκοπος

Σύνθετος  =  πολυσχιδής

Σφετερισμός  =  παράνομη  ιδιοποίηση

Σχετικός  =  συναφής

Τέρψη  =  ευχαρίστηση

Τεχνητός  =  αυτός  που  γίνεται  με  τέχνη

Τροχοπέδη  =  εμπόδιο

Τυραννικός  =  απολυταρχικός

Υλοποιώ  =  πραγματοποιώ

Ύπαρξη  =  υπόσταση

Υπεξαίρεση  =  κλοπή

Υπερασπίζω  =  προασπίζω, συνηγορώ

Υπερφαλαγγίζω  =  ξεπερνώ

Υποδαυλίζω  =  υποκινώ  έμμεσα, υποθάλπω

Υποκουλτούρα  =  χαμηλής  ποιότητας  πολιτιστικό  έργο

Υπόλογος  =  αυτός  που  έχει  να  δώσει  λόγο

Ύφεση  =  μείωση, υποχώρηση

Φαλκιδεύω  =  αποστερώ, περιορίζω

Φερέφωνο  =  αντίλαλος, άνθρωπος  που  εκφράζει  τις  απόψεις  άλλου

Φιλονείκό  πνεύμα  =  νεοτεριστικό  πνεύμα

Φιλαρέσκεια  =  το  γνώρισμα  αυτού  που  θέλει  να  αρέσει

Χειραγώγηση  =  καθοδήγηση

Χειραφέτηση  =  απελευθέρωση

Χλεύη  =  κοροίδία

Ψευδής  =  πλαστός , κίβδηλος

Ψόγος  =  κατηγορία

Ωθώ  =  σπρώχνω

Ωφέλεια  =  κέρδος

ΑΝΤΩΝΥΜΑ

Αβάσιμος  :  θεμελιωμένος

Αβρός  :  αγροίκος

Άγνοια  :  γνώση

Αδαής  :  ειδήμονας

Αδηφαγία  :  εγκράτεια

Αθέμιτος  :  θεμιτός, νόμιμος

Ακόρεστος  :  εγκρατής

Αλλαγή  :  στασιμότητα

Αλλοτρίωση  :  επικυριαρχία

Αμαθής  :  εγγράμματος

Αμβλύνω  :  οξύνω

Αμεροληψία  :  μεροληπτικότητα

Αμφισβητώ  :  αναγνωρίζω

Αναγκαίος  :  προαιρετικός

Αναδίφηση  :  αδιαφορία

Ανελέητος  :  ευσπλαχνικός

Ανεπάρκεια  :  πληρότητα

Ανία  :  ευθυμία

Αντίστοιχος  :  δυσανάλογος

Απαλλαγή  :  υποδούλωση

Αποδοκιμάζω  :  επικροτώ

Ασάφεια  :  ευκρίνεια

Άσκηση  :  ακινησία

Αυθεντικός  :  πλαστός

Αυτεξούσιος  :  υποτελής

Άτεγκτος  :  πονόψυχος

Βελτιώνω  :  χειροτερεύω

Βερμπαλισμός  :  ουσία

Γνώση  :  άγνοια

Γόνιμος  :  άγονος, στέρφος

Δηλώνω  :  κρύπτω

Δημιουργώ  :  φθείρω

Διαβάλλω  :  εγκωμιάζω

Διαπαιδαγωγώ  :  παραπλανώ

Διαστρέφω  :  ευθυγραμμίζω

Διαφωτίζω  :  συσκοτίζω

Διευκρινίζω  :  μπερδεύω

Δύναμη  : αδυναμία

Εγκώμιο  :  επίπληξη

Έγνοια  :  ανεμελιά

Ειρωνεία  :  θαυμασμός

Εκθειάζω  :  κατακρίνω

Εκζήτηση  :  φυσικότητα

Ελεύθερος  :  δούλος

Έλλειψη  :  επάρκεια

Εναγόμενος  :  ενάγων

Ενισχύω  :  αποδυναμώνω

Εξέλιξη  :  στασιμότητα, παρακμή

Επιδοκιμάζω  :  αποδοκιμάζω

Επίκαιρος  :  άκαιρος

Επιλέγω  :  απορρίπτω

Επιλήψιμος  :  άμεμπτος

Ερμηνεύω  :  διαστρέφω

Εύπεπτος  :  δύσπεπτος

Ευμετάβλητος  :  σταθερός

Ευνόητος  :  δυσνόητος, στρυφνός

Εύνοια  :  δυσμένεια

Ευόδωση  :  αποτυχία

Εχέμυθος  :  ακριτόμυθος

Ζοφερός  :  λαμπρός

Ηθικός  :  ανήθικος

Θεμιτός  :  αθέμιτος

Ιδανικό  :  ατέλεια

Καθεστώς  :  ρευστότητα

Καθήκον  :  δικαίωμα

Κενοτόμος  :  συντηριτικός

Καλλιεργώ  :  αμελώ

Καλλωπίζω  :  ασχημίζω

Καταγγέλλω  :  υπερασπίζομαι

Κατηγορία  :  έπαινος

Κίβδηλος  :  γνήσιος

Κούραση  :  ανάπαυση

Κύρος  :  αδυναμία

Λιτός  :  πλούσιος

Λυσιτελής  :  ατελέσφορος

Μειώνω  :  αυξάνω

Μεριμνώ  :  αμελώ

Μεστός  :  άδειος

Μεταβάλλω  :  σταθεροποιώ

Μομφή  :  έπαινος

Μοχθηρός  :  καλοκάγαθος

Νοερός  :  αισθητός

Ξακουστός  :  άσημος

Ξεχωρίζω  :  συνδέω

Οδηγώ  :  εκτρέπω

Οίκτος  :  αναλγησία

Οκνηρός  :  δραστήριος

Όλεθρος  :  σωτηρία

Ολόκληρος  :  τμηματικός

Όμοιος  :  διαφορετικός

Ομόνοια  :  διχόνοια

Ορίζω  :  αοριστολογώ

Ουσία  :  δευτερεύον

Παίρνω  :  παραχωρώ

Παραβαίνω  :  σέβομαι

Παράδοξος  :  φυσικός

Παράκαιρος  : επίκαιρος

Παράλληλος  :  τεμνόμενος

Παραμορφώνω  :  μορφοποιώ

Παρεκτροπή  :  ευθυδρομία

Παροχή  :  στέρηση

Πειθαρχία  :  ανυπακοή

Πεποίθηση  :  αβεβαιότητα

Πίστη  :  απιστία

Προκατάληψη  :  αντικειμενικότητα

Προσποιητός  :  ανεπιτήδευτος

Ραστώνη  :  ενεργητικότητα

Ρεκλάμα  :  δυσφήμιση

Σαφής  :  συγκεχυμένος

Σέβομαι  :  περιφρονώ

Σθένος  :  αδυναμία

Σκέψη  :  αστοχασιά

Σπουδαίος  :  ασήμαντος

Συμφωνώ  :  διαφωνώ

Συνείδηση  :  αναισθησία

Συνέπεια  :  ανακολουθία

Συνεχής  :  στιγμιαίος

Σύνθετος  :  απλός

Σχετικός  :  άσχετος

Τέρψη  :  δυσαρέσκεια

Τυραννικός  :  δημοκρατικός

Ύπαρξη  :  απουσία

Υπερασπίζω  :  κατηγορώ

Ύφεση  :  επιδείνωση

Ψευδής  :  αληθινός

Ωθώ  :  έλκω

Ωφέλεια  :  ζημιά